چرا تیک عصبی می گیریم؟
بریونی: افراد دچار تیک ممکنست در زندگی روزمره خود با مشکلاتی مواجه شوند خصوصاً به سبب نگاه دیگران به آنها.
به گزارش بریونی به نقل از ایسنا، تیک ها حرکات یا صداهای ناگهانی و غیرارادی هستند که به سبب ماهیت تکراری خود می توانند غافلگیر کننده باشند. اما دلیل بروز آنها چیست و وقتی تیک ها ظاهر می شوند در مغز ما چه اتفاقی می افتد؟
این رفتارها به عنوان اختلالات عصبی-رشدی طبقه بندی می شوند که شامل اختلال در مدارهای مغزیِ مسئول کنترل حرکتی است. تیک ها می توانند ساده باشند، مانند پلک زدن سریع، اخم کردن یا بالا انداختن شانه یا حتی پیچیده تر مانند تکرار کلمات یا عبارات خاص یا درآوردن اصوات ویژه مثل سرفه کردن.
تیک ها خصوصاً در خردسالان شایع هستند و در بین حدود ۵ درصدِ آنها شیوع دارند اما می توانند تا بزرگسالی باقی بمانند یا حتی در بزرگسالی ظاهر شوند.
علت چیست؟
تیک ها از اختلالات عملکرد مدارهای مغز خصوصاً آنهائیکه شامل عقده های قاعده ای یا گانگلیون های پایه (Basal ganglia)، یک منطقه کلیدی برای هماهنگی حرکات، نشات می گیرند. حساسیت یا عدم تعادل در آزادسازی انتقال دهنده های عصبی مانند دوپامین نیز نقش مهمی ایفا می کند. علاوه بر عوامل عصبی، عناصر ژنتیکی و محیطی نیز در ظاهر شدن آنها نقش دارند.
به گزارش یورونیوز، مطالعات نشان داده اند که تیک ها اغلب با استرس، اضطراب یا خستگی بدتر می شوند. این حالت ها موجب افزایش فعالیت در مدارهای مغزی مربوطه می شود و تیک ها را بیشتر می کند. برعکس، دوره های آرامش و تمدد اعصاب موجب کاهش شدت آنها می شود. در بعضی از بیماران، درمان هایی مانند رفتار درمانی، آرام سازی یا در موارد شدیدتر دارو می تواند به محدود کردن تأثیر تیک ها بر زندگی روزمره کمک نماید.
انواع مختلف تیک
تیک ها می توانند موقت یا مزمن باشند. تیک های موقت که اغلب در خردسالان دیده می شود، به طور معمول بعد از چند ماه ناپدید می شوند. تیک های مزمن بالاتر از یک سال طول می کشد و با سندرم تورت (Tourette syndrome) هم راه است. این بیماری عصبی با تلفیقی از تیک های حرکتی و صوتی پایدار بروز می کند. بطور متوسط از هر ۲۰۰۰ نفر یک نفر گرفتار این سندرم می شود و در بین پسران شایع تر از دختران است. بااینکه ممکنست این تیک ها غیرقابل کنترل به نظر برسند اما با افزایش سن از شدت آنها کم می شود.
چگونه با تیک زندگی کنیم؟
افراد دچار تیک ممکنست در زندگی روزمره خود با مشکلاتی مواجه شوند خصوصاً به سبب نگاه دیگران به آنها. خردسالان ممکنست قربانی تمسخر و حتی آزار و اذیت شوند. افزایش آگاهی در بین اطرافیان و ترویج درک بهتر از این اختلالات برای محدود کردن این برخوردها لازم است.
تشخیص و مدیریت تیک نیاز به یک رویکرد شخصی دارد. متخصصانی مانند متخصصان مغز و اعصاب یا روانشناسان، تأثیر تیک ها را بر کیفیت زندگی بیمار ارزیابی کرده و راهبردهای مناسب را پیشنهاد می کنند. اینها اغلب شامل درمان های رفتاری برای مساعدت با کنترل تیک ها و همین طور حمایت روان شناختی برای مدیریت تأثیر عاطفی آنها می شوند.
منبع: beriooni.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب