بیانیه جامعه‌ی باستان شناسی ایران ؛
بدعت جدید وزیر میراث فرهنگی شوم است
به گزارش بریونی اعضای جامعه دیرینه شناسی در اطلاعیه ای نوشتند: ابلاغیه وزارتخانه میراث فرهنگی در خصوص نصب دوربین های مداربسته در محل كار كارشناسان دیرینه شناسی بدعتی توجیه ناپذیر، شوم و مخرب است.
به گزارش بریونی به نقل از مهر، در این بیانیه آمده است: اخیرا ابلاغیه ای شگفت آور از جانب دفتر وزیر میراث فرهنگی در تاریخ ۲۴ آذر سال جاری به دفتر رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی ابلاغ گردیده كه بدعتی بدشگون و مخرب خواهد بود. این ابلاغیه بر ضرورت ایجاد هیئتی به نام «كمیته راهبری حفاظت الكترونیك» تاكید دارد و در بخشی از آن «لزوم نصب دوربین های مدار بسته ۲۴ ساعته در محل جستجوهای باستان شناسی» و هم «تحویل روزانه آثار مكشوفه به امنای اموال» تاكید گردیده است.
توجیه ناپذیربودن چنین ابلاغیه ای از آنجاست كه می دانیم خیلی از محوطه های باستانی، موزه ها، پایگاه ها و محوطه های ملی و جهانی میهن مان به علت عدم تأمین اعتبار مالی فاقد ابتدایی ترین امكانات حفاظتی و ازجمله دوربین های مداربسته هستند، و از این نظر حفاظت و تأمین امنیت آنها همواره یكی از مسائل و نگرانی های كارشناسان میراث فرهنگی بوده است. بنابراین، این پرسش مطرح می شود كه چگونه نصب دوربین های مداربسته در محل كار باستان شناسان در اولویت مدیریت وزارتخانه قرار گرفته است ولی محوطه های ملی و جهانی ما در اولویت نیستند؟ با عنایت به این واقعیت كه در محل های كاوش دیرینه شناسی همواره یكی از ناظران پژوهشكده‌ی دیرینه شناسی (زیرمجموعه‌ی وزرات میراث فرهنگی) حضور دائمی دارد، ملاحظات حفاظتی و امنیتی برای نصب دوربین های مداربسته در محل های كاوش باستان شناسان با پرسش ها و تردیدهای جدی روبرو می شود و قابل توجیه نیست. در این وانفسای وضعیت ناگوار اقتصادی كشور و وزارتخانه و تحریم های بین المللی كه زندگی روزمره‌ی مردم را هم گرفتار مشكل كرده است، بجاست بپرسیم كه آیا جناب وزیر، از این ابلاغیه آگاه است و اگر بلی، آنرا چگونه توجیه می كنند؟ منشأ این تصمیم نسنجیده برای صرف بودجه های كلان برای نصب دوربین های مداربسته چیست و بنا به چه ضرورتی صورت می گیرد؟
در تأمین امنیت و حفاظت فیزیكی از محوطه های باستانی عوامل و مسائل بسیاری دخیل هستند كه آنرا موضوعی چندوجهی می كند. از تصمیمات برای تأمین اعتبار و اختصاص بودجه های حفاظتی تا تأمین منابع انسانی، اولویت بندی ها و بسیاری مسائل دیگر همه ماحصل روندی است كه حفاظت از محوطه ها و اموال فرهنگی نتیجه‌ی آنها هستند. از این نظر، آیا باید انتظار داشته باشیم كه دوربین های مداربسته‌ی نظارتی در اتاقهای مدیران و محلهای تصمیم گیری درباره‌ی بودجه ها و مدیریت منابع هم نصب شود؟ آیا باید انتظار داشته باشیم كه چنین ملاحظاتی شامل محل كار كارشناسان و مدیرانی كه با سایر بخش های میراث فرهنگی درگیر هستند همچون گردشگری، مالی، روابط بین الملل، مرمت و حفاظت ابنیه‌ی تاریخی، صنایع دستی و… هم نصب شود؟ در محل انجام طرح های مرمت (برای نمونه در گنبد شیخ لطف الله) چطور؟
اجرای این "ابلاغیه دفتر وزارت میراث فرهنگی" نتایج مخربی خواهد داشت؛ چونكه جدای از نادیده گرفتن اولویتهای حفاظتی و اتلاف سرمایه بیت المال، سرمایه اجتماعی یك صنف متخصص كه «اعتماد» است را هدف قرار خواهد داد و از اینرو به سرمایه ها و منابع انسانی كشور در زمانی كه كشورمان به نیروهای متخصص و كارشناس نیازمند است صدمه می زند. چنین تصمیمی نشاندهنده ناآشنایی طراحان آن با ماهیت پژوهش های علمی و جستجوهای دیرینه شناسی است. ظاهراً ذهنیت بانیان صدور این "ابلاغیه" تصوری غیرواقعی و احتمالاً شبیه قرن نوزدهم میلادی است كه در آن فعالیتهای باستان شناختی را با نوعی عملیات عتیقه جویی و حتی مشابه فعالیت باندهای قاچاق در نظر گرفته اند.
«جامعه‌ی دیرینه شناسی ایران» از وزیر میراث فرهنگی و گردشگری می خواهد نتایج مخرب چنین تصمیمی را با كارشناسان و متخصصان -و نه لزوماً حلقه‌ی مشاوران- مورد بررسی دقیق قرار دهند. ما بعنوان تعدادی از متخصصان باستان شناسی، قویاً این ابلاغیه و تصمیم را كه در دنیا بی سابقه است تقبیح می نماییم. چنین طرحی حتی در امنیتی ترین كشورها هم سابقه نداشته است. «جامعه‌ی دیرینه شناسی ایران» از وزیر محترم میراث فرهنگی می خواهد به نتایج منفی اجرای این طرح در سطح داخلی و بین المللی توجه نمایند و بانی بدعتی چنین مخرب و غیركارشناسی در تاریخ دیرینه شناسی ایران نشوند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب